Συγκίνησε Αγρινιώτης στο Μαραθώνιο – 42.195 μέτρα με την δύναμη της ψυχής!

Δεν τον έδειξαν τα κανάλια! Δεν ήταν ανάμεσα στους celebrities που φωτογραφήθηκαν για τα… πρωινάδικα! Ο Γεράσιμος Κορδάτος, o πρώτος Έλληνας Μαραθωνοδρόμος με τεχνητό μέλος έστειλε μέσω του gazzetta το δικό του μήνυμα με την ελπίδα όσοι περισσότεροι γίνεται να το… παραλάβουν!
Η τύχη δεν ήταν γενναία μαζί του. Το αντίθετο μάλιστα. Ένα τροχαίο στην… καρμανιόλα της Κορίνθου-Πατρών ήταν η αιτία να χάσει το ένα του πόδι. Το δεξί. Ακρωτηριασμός. Σοκ. Μόλις στα 23 του χρόνια. Τότε που ένας νέος κάνει όνειρα για να αλλάξει τον κόσμο. Αυτό όμως που αλλάζει είναι η ίδια του η ζωή του.
Λίγους μήνες αργότερα το παίρνει απόφαση. 17 χρόνια τώρα το τεχνητό μέλος τον… συντροφεύει.
Αυτό που του δίνει δύναμη, αυτό που τον βοήθησε να δώσει και να πάρει ένα μεγάλο μάθημα ζωής, αυτό που τον βοήθησε η καθημερινότητά του να μην διαφέρει σε κάτι από των άλλων που συναναστρέφεται στην Αστυνομική Διεύθυνση Ακαρνανίας όπου εργάζεται!
Από το πρωί της περασμένης Κυριακής, έδωσε στον Γεράσιμο (ή Μάκη για τους φίλους του…) Κορδάτοκαι μια πρωτιά καθώς γίνεται ο Έλληνας που παίρνει μέρος και τερματίζει στον Μαραθώνιο με τεχνητό μέλος.

Βρέθηκε στην αφετηρία του Μαραθώνα και μετά από 42.195 μέτρα τερμάτισε στο Παναθηναϊκό Στάδιο κάνοντας ένα όνειρο ζωής πραγματικότητα! Δεν θα βγει ούτε στην… Φαίη Σκορδά, ούτε στην Κατερίνα Καινούριου! Δεν θα «παίξουν» οι εκπομπές τι φορούσε και πως είχε φτιαγμένα τα μαλλιά του. Άλλωστε δεν το έχει ανάγκη… Το δικό του μήνυμα είναι δυνατότερο από «δέκα λεπτά δημοσιότητας» στην πρωινή ζώνη κάποιου ιδιωτικού καναλιού!
«Φτάσε όπου δεν μπορείς» έγραψε ο τεράστιος Νίκος Καζαντζάκης στην «Αναφορά στον Γκρέκο» και ο Μάκης Κορδάτος φρόντισε να το ακολουθήσει πιστά. Και για να μην το ξεχάσει το έγραψε και πάνω στο φανελάκι με το οποίο έκανε πράξη αυτό που για άλλους φαντάζει απίθανο. Ακατόρθωτο. Μοναδικό.
Το τρέξιμο είναι κομμάτι της ζωής του… Στο παρελθόν έχει γυρίζει όλη την Ελλάδα, λαμβάνοντας μέρος σε αγώνες 5 και 10 χιλιομέτρων. Όμως τα 42 χιλιόμετρα του αυθεντικού Μαραθωνίου ήταν μια πρόκληση ζωής. Το σκέφτηκε, το ξανασκέφτηκε και πήρε την απόφαση πως θα το κάνει. Η συγκλονιστική ιστορία του Ντικ και του Ρικ Χόιτ, του πατέρα που τρέχει Μαραθωνίους με τον υιό του που πάσχει από εγκεφαλική παράλυση, ήταν η… σπίθα που άναψε μέσα του την φλόγα. «Είδα το βίντεο με τον πατέρα και τον γιό. Συγκλονιστική ιστορία. Έκλαψα! Είπα αφού μπορεί να το κάνει εκείνος, μπορώ να το κάνω κι εγώ!» τόνισε όταν κλήθηκε να απαντήσει στο ερώτημα «Γιατί Μαραθώνιος;».
Toν… εντοπίσαμε στο Αγρίνιο λίγες ώρες μετά την επιστροφή του από την Αθήνα. Αραχτός στον καναπέ. Η ξεκούραση του πολεμιστή! «Ε, νομίζω ότι όλη την εβδομάδα θα την περάσω στον καναπέ. Το έχει ανάγκη το κορμί» ήταν η χαρακτηριστική ατάκα του!
Όσο για το συναίσθημα που άφησε όλη αυτή η υπερπροσπάθεια ήταν ξεκάθαρος: «Το έκανα για πρώτη φορά. Ήταν κάτι συναρπαστικό. Από την μία ήμουν χαρούμενος ότι πραγματοποιούσα αυτό που είχα ονειρευτεί από την στιγμή που μου κόπηκε το πόδι. Από την άλλη μεγάλη κούραση. Απίστευτη κούραση. Μετά το 25 χιλιόμετρο δεν μπορούσα να αισθανθώ τίποτα. Απλά πονούσα και έτρεχα. Όμως όταν φτάνω στο Παναθηναϊκό Στάδιο και βλέπω όλο αυτό τον κόσμο να με χειροκροτεί εκεί τα ξεχνάω όλα. Φεύγει η κούραση. Μοναδική ανταμοιβή».
«Δηλαδή θα το ξανάκανες;» ρωτήσαμε με την απάντηση που είχαμε στο μυαλό μας να μην είναι… μακριά από αυτή που πήραμε: «Τώρα είναι νωρίς ακόμη να το πω, αλλά από την άλλη είναι τόσο έντονα τα συναισθήματα που ναι. Το μυαλό πάει αμέσως στην επόμενη χρονιά και αν μπορώ να είμαι ξανά εκεί».
Δεν είναι… παιχνιδάκι ο Μαραθώνιος. Το πνεύμα πάντα είναι πρόθυμο, αλλά το κορμί πολλές φορές σε εγκαταλείπει. Κάπου εκεί πρέπει να σκεφτείς κάτι πολύ δυνατό για να μείνεις στην μάχη. Ο Μάκης Κορδάτος είχε το δικό του έξτρα κίνητρο: «Όλο αυτό το αφιερώνω στον 6χρονο γιο μου τον Κωνσταντίνο. Μόνο σε αυτόν όσο εγωιστικό κι αν ακούγεται! Όταν κάποιες στιγμές στην διαδρομή πονούσα και πέρναγε από το μυαλό να το παρατήσω, την ίδια στιγμή σκεφτόμουν τον Κωνσταντίνο κι έπαιρνα δύναμη. Ήθελα να πετύχω γι’ αυτόν. Να του δώσω και χαρά και μήνυμα μαζί».
Το «Φτάσε όπου δεν μπορείς» όμως πως προέκυψε στο μπλουζάκι; «Μου αρέσει να διαβάζω. Τα πάντα. Λατρεύω τα βιβλία. Όπως κι αυτή την φράση του Καζαντζάκη. Είναι ένα κίνητρο από μόνη της. Με γοητεύει η φράση πως «Το ανθρώπινο σώμα έχει όρια, το ανθρώπινο πνεύμα όχι». Θέλω να δοκιμάζω τα όρια μου. Βλέπω αθλητές στο εξωτερικό με τεχνητά μέλη που έχουν πετύχει πολλά και σημαντικότερα πράγματα. Όλοι αυτοί στέλνουν σημαντικά μηνύματα και μου δίνουν δύναμη».
Ο 34ος Αυθεντινός Μαραθώνιος της Αθήνας πέρασε και ο Γεράσιμος έστειλε στον μικρό του, Κωνσταντίνο, αλλά και σε όλους εμάς ένα ισχυρό μήνυμα πως στην ζωή όταν υπάρχει θέληση και δύναμη ψυχής κανένας στόχος δεν μπορεί να είναι άπιαστος…
Αφού ξεκουραστεί την ερχόμενη εβδομάδα θα επιστρέψει στην υπηρεσία του. Εκεί θα δεχτεί τα πολλά συγχαρητήρια από τους συναδέλφους του για όσα πέτυχε. Όμως επειδή η… ψυχή και το μυαλό δεν εγκλωβίζονται στους 4 τοίχους ενός γραφείου, ήδη το ραντεβού για το 2017 είναι… τσεκαρισμένο. Είπαμε… «Φτάσε όπου δεν μπορείς»!

http://sinidisi.gr/

Ο αστυνομικός σύμβολο ψυχής που τερμάτισε στον Μαραθώνιο

«Φτάσε όπου δεν μπορείς….» έγραφε η φανέλα του Μάκη Κορδάτου που φορούσε τρέχοντας στο 34ο Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας 
«Φτάσε όπου δεν μπορείς» έγραφε και ο Καζαντζάκης στο βιβλίο του «Αναφορά στον Γκρέκο»
Κι ολομεμιάς, ως να το πω, μια φλόγα σούριξε ξεσκίζοντας τον αέρα, αφανίστηκε από τα μάτια μου ο αδάμαστος πρόγονος με τις περιπλεμένες θυμαρόριζες στα μαλλιά του κι απόμεινε στην κορφή του Σινά μια φωνή όρθια, γεμάτη προσταγή, κι ο αέρας έτρεμε:
-Φτάσε όπου δεν μπορείς!

Ο Μάκης Κορδάτος ένας αστυνομικός που υπηρετεί στην Αστυνομική Διεύθυνση Ακαρνανίας , που έμεινε με ένα πόδι ύστερα από ένα τροχαίο, δεν έφτασε μόνο όπου δεν μπορούσε. Κατάφερε να κάνει την αδυναμία δύναμη, την «ανημποριά» ικανότητα και με το χαμόγελο πάντα στα χείλη, αφού «δεν μου αρέσουν οι μίζεροι και οι μίζερες,» όπως λέει και ο ίδιος κατάφερε να τερματίσει στον κλασικό μαραθώνιο θέλοντας να δείξει στους ανθρώπους ,ότι ολα γίνονται! Και με ένα πόδι τερματίζεις Μαραθώνιο!
Διάλεξε αυτό το μήνυμα διότι τον ενέπνευσε διαβάζοντας το βιβλίο του Καζαντζάκη. Έως σήμερα έχει πάρει μέρος σε 25 αγώνες σε όλη την Ελλάδα. Σε αγώνες μαζικού αθλητισμού, 5 και 10 χιλιομέτρων, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Τριάθλου στον Σχοινιά τον Σεπτέμβριο του 2013, στο Πανελλήνιο Τριάθλου το 2014, και σε αγώνες τριάθλου στη λίμνη Δόξας και στη Λίμνη Τριχωνίδας. Έχει τρέξει σε αγώνες δρόμου σε Θεσσαλονίκη, Λευκάδα, Πτολεμαΐδα, Δράμα και Γιάννενα. 
Έδειξε σε όλους μας ότι δεν υπάρχουν δικαιολογίες και υπεκφυγές ,υπάρχει μόνο το μεγαλείο της ψυχής και της δύναμης, να σε τραβήξει από την καταχνιά και το κρεβάτι που πολλές φορές σε καθηλώνουν οι δυσκολίες ,αντικειμενικές ή μη και να φτάσεις όπου δεν μπορείς εξυψώνοντας την ανθρωπινή υπόσταση σου.
Την Κυριακή (13/11) έγινε ο πρώτος δρομέας στην Ιστορία που πήρε μέρος στα 42.195 μέτρα της αυθεντικής διαδρομής, με αγωνιστικό τεχνητό μέλος και τερμάτισε στο Παναθηναϊκό Στάδιο για να φτάσουμε όλοι εμείς εκεί που μπορεί αυτός , έχοντας τον ως πρότυπο σε έναν κόσμο που «γεννά» δυσκολίες πιο γρήγορα από ποτέ και που άνθρωποι σαν τον Μάκη είναι το αντίδοτο και η απάντηση. Σίγουρα ο γιος του ,ο εξάχρονος Κωνσταντίνος μεγαλώνοντας θα καμαρώνει για τον μπαμπά του, όλοι εμείς είμαστε ήδη ευγνώμονες για το μάθημα δύναμης και ζωής που μας έδωσε.

το κείμενο και οι φωτογραφίες από τον Γιάννη Φαναριώτη
http://www.bloko.gr/

Μάκης Κορδάτος: Φτάσε όπου δεν μπορείς…

Ο Aγρινιώτης Μάκης Κορδάτος μετρά αντίστροφα για μία… παγκόσμια πρωτιά στον Μαραθώνιο της Αθήνας. Την ερχόμενη Κυριακή (13/11) θα γίνει ο πρώτος δρομέας στην Ιστορία που θα συμμετάσχει στα 42.195 μέτρα της αυθεντικής διαδρομής, με αγωνιστικό τεχνητό μέλος. Η φανέλα του θα γράφει: «Φτάσε όπου δεν μπορείς».
«Αυτό είναι το μήνυμα που θέλω να στείλω στους ανθρώπους. Όλα γίνονται! Και με ένα πόδι τερματίζεις Μαραθώνιο,» δήλωσε στο Πρακτορείο Sport.
Τη συνέντευξη με τον Μάκη Κορδάτο θα τη θυμάμαι για πάντα. Μετά από αναρίθμητες συνεντεύξεις με επαγγελματίες παίκτες του μπάσκετ, πολλοί εκ των οποίων με… έξι μηδενικά στο ποσό που αναγράφεται στα ετήσια συμβόλαιά τους, κάλεσα τον τηλεφωνικό αριθμό του με κάποια αμηχανία. Την ίδια αμηχανία αισθανόταν κι εκείνος, όπως μου εξήγησε στο τέλος της συνομιλίας μας, αφού δεν είναι συνηθισμένος να μιλά σε εκπροσώπους του Τύπου. Μέσα σε λίγα λεπτά, όμως, αισθανόμασταν σαν να ήμασταν φίλοι πολλά χρόνια, γελούσαμε και δεν θέλαμε να κλείσουμε το τηλέφωνο. «Δεν μου αρέσουν οι μίζεροι και οι μίζερες,» μου είπε. «Ξέρω ακρωτηριασμένους που δε το έχουν πάρει καλά, αλλά και υγιείς που έχουν κατάθλιψη. Όλα είναι στο μυαλό. Έχει μεγάλη σημασία να πιστεύει κάποιος στις δυνατότητες του ακόμη κι αν όλα… συνηγορούν στο αντίθετο. Μπορείς να τα καταφέρεις!» Και στο δικό του μυαλό, ο Μάκης Κορδάτος έχει ήδη διανύσει τα 42.195 μέτρα, έχει δει τον εαυτό του να περνά με ένα τεράστιο χαμόγελο ικανοποίησης τη γραμμή του τερματισμού, να… φτάνει δηλαδή… όπου δεν μπορεί!
Ο Μάκης Κορδάτος εργάζεται καθημερινά στην Αστυνομική Διεύθυνση Ακαρνανίας, στο Αγρίνιο. Πως συνέβη και έχασες το δεξί πόδι; «Μετά από 2,5 χρόνια φοίτησης στη Σχολή Αστυφυλάκων στη Σητεία, εργαζόμουν στο Αστυνομικό Τμήμα Αμπελοκήπων. Στις 23 Ιανουαρίου 2000, σε ένα ταξίδι μου από την Αθήνα προς την ιδιαίτερη πατρίδα μου, το Αγρίνιο, είχα τροχαίο στην εθνική οδό, κοντά στο Αίγιο, με αποτέλεσμα να ακρωτηριαστεί το πόδι μου. Μετά από τρεις μήνες στο νοσοκομείο, έφτιαξα τεχνητό μέλος,» θυμάται.
Τι άλλαξε μετά το ατύχημα στη ζωή σου; «Δεν άλλαξε τίποτα στις συνήθειες μου. Όλα είναι στο μυαλό μας. Έχω το τεχνητό μέλος ήδη 17 χρόνια. Δεν με περιορίζει σε κάτι. Μπαίνει, βγαίνει. Όσο και να έχει προχωρήσει η τεχνολογία, το πλέον σημαντικό είναι πως θα το πάρεις από την αρχή. Ξέρω ακρωτηριασμένους που δε το έχουν πάρει καλά, αλλά και υγιείς που έχουν κατάθλιψη».
Από το 2000, ο Μάκης Κορδάτος χρειάστηκε να περιμένει 15 χρόνια για να αποκτήσει αγωνιστικό τεχνητό μέλος, λόγω του ιδιαίτερα υψηλού κόστους. «Με το αγωνιστικό μέλος δεν μπορείς να φορέσεις παπούτσι, έχει δικό του παπουτσάκι, είναι μόνο για τρέξιμο και έχει ελαστικότητα,» εξηγεί τη διαφορά με το κανονικό τεχνητό μέλος. Αυτό δεν τον εμπόδιζε να συμμετέχει σε αγώνες με το κανονικό μέλος… έστω κι αν δεν μπορούσε να τρέξει, παρά μόνο να περπατά: «Στον πρώτο αγώνα τριάθλου που συμμετείχα, είχα το κανονικό πόδι και πήγαινα περπατώντας. Ήθελα τόσο πολύ να το κάνω που είπα θα πάω με το κανονικό. Το τρέξιμο το έκανα περπατώντας».
Σε ποιες διοργανώσεις έχεις μετάσχει; «Σε 25 αγώνες σε όλη την Ελλάδα. Σε αγώνες μαζικού αθλητισμού, 5 και 10 χιλιομέτρων, στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Τριάθλου στον Σχοινιά τον Σεπτέμβριο του 2013, στο Πανελλήνιο Τριάθλου το 2014, και σε αγώνες τριάθλου στη λίμνη Δόξας και στη Λίμνη Τριχωνίδας. Έχω τρέξει σε αγώνες δρόμου σε Θεσσαλονίκη, Λευκάδα, Πτολεμαΐδα, Δράμα και Γιάννενα. Όπου είχε αγώνες πήγαινα».
Κι ο Μαραθώνιος πως προέκυψε; «Είχα δει το βίντεο ενός πατέρα που ο γιος του είναι παραπληγικός (σ.σ. Dick & Rick Hoyt). Ξεκίνησε να τον πηγαίνει για τρέξιμο σε αναπηρικό καροτσάκι, τον έδενε με μια βάρκα την οποία τραβούσε ο πατέρας κολυμπώντας και μετά ποδηλατώντας. Ήταν τόσο συγκινητικό! Έκλαψα! Είπα αφού μπορεί να το κάνει εκείνος, μπορώ να το κάνω κι εγώ!»
Ο Μάκης Κορδάτος συνεχίζει: «Αρχικά συμμετείχα στα 5 χλμ. και την επόμενη χρονιά, το 2014, στα 10 χλμ. Αυτός ήταν και ο τελευταίος αγώνας στο ενεργητικό μου. Το 2015 με δικά μου έξοδα παρήγγειλα το τεχνητό αγωνιστικό πόδι από γιατρό στην Αθήνα. Τα 42.195 χλμ. στον Μαραθώνιο της Αθήνας ήταν όνειρό μου από τότε που μου κόπηκε το πόδι. Ήθελα να κάνω κάτι μεγάλο. Δεν το έχει κάνει κανένας Έλληνας με τεχνητό πόδι. Δεν έχω βρει κανέναν μέχρι σήμερα. Μου αρέσουν οι προκλήσεις και ήθελα να κάνω κάτι δύσκολο. Κάτι που να πηγαίνει κόντρα. Θέλω να ζοριστώ πολύ για να το βγάλω. Θέλω να ωθήσω το μυαλό μου πολύ πιο πέρα από το όριο του πόνου. Γι΄ αυτό θέλω να το κάνω. Αν όλα πάνε καλά με το πόδι μου πιστεύω ότι θα τερματίσω. Αυτός είναι ο στόχος. Ξέρω ότι το χρονικό περιθώριο είναι 8 ώρες. Πιστεύω πως μπορώ να τερματίσω σε 6 με 6,5 ώρες».

Στο πίσω μέρος της φανέλας του την Κυριακή θα αναγράφεται: «Φτάσε όπου δεν μπορείς». Γιατί επέλεξες το συγκεκριμένο μήνυμα; «Από το βιβλίο «Αναφορά στον Γκρέκο» του Καζαντζάκη. Με συνεπήρε αυτή η φράση γιατί το ανθρώπινο σώμα έχει όρια, αλλά το ανθρώπινο πνεύμα δεν έχει όρια. Με πίστη και θάρρος, ο άνθρωπος μπορεί να πετύχει σπουδαία πράγματα. Μπορούμε να τα καταφέρουμε όλα αρκεί να το ονειρευτούμε. Σημαντικές λέξεις στη ζωή μας: το ονειρεύομαι και το προσπαθώ!»
Έχεις σκεφτεί την περίπτωση να μην καταφέρεις να τερματίσεις; «Γιατί να μην τον βγάλω; Τα σωματικά προβλήματα, η κόπωση όσο μεγάλα κι αν είναι αντλείς από τα ψυχικά αποθέματα».
Μετά τον Μαραθώνιο της Αθήνας… ποιος θα είναι ο επόμενος στόχος; «Μετά από τον Μαραθώνιο της Αθήνας θέλω να συμμετάσχω στο half ironman τριάθλου… Κάποια στιγμή ήμουν στο νοσοκομείο και δεν μπορούσα να κουνήσω ούτε τα χέρια μου ούτε τα πόδια μου. Τώρα που είμαι όρθιος μου φαίνονται όλα εύκολα».
Και πρόσθεσε: «Με ρωτήσατε νωρίτερα τι άλλαξε μετά το ατύχημα… Με τον αθλητισμό βρίσκεις την εσωτερική γαλήνη μέσα σου. Αυτό άλλαξε! Τα δώρα του αθλητισμού είναι η ηρεμία, αυτή η γαλήνη. Η ζωή μας είναι στιγμές. Πρέπει να τις ζούμε μοναδικά. Κάποιες φορές υπάρχει κάτι που μας φαίνεται πολύ δύσκολο, αλλά ας μην το βάζουμε κάτω, εμείς να προσπαθούμε».
Η προετοιμασία του σώματος για συμμετοχή στον δυσκολότερο Μαραθώνιο, τον αυθεντικό (λόγω των υψομετρικών διαφορών της διαδρομής) είναι ιδιαίτερα απαιτητική ακόμη και για αρτιμελείς δρομείς. Ο Μάκης Κορδάτος προπονείται μόνος, αφού ο προπονητής του, Βασίλης Κρομμύδας ζει και εργάζεται στην Αθήνα: «Κάνω 4 ώρες προπόνηση την ημέρα, δύο διπλές, για διάστημα 8 μηνών. Ο προπονητής μου καταρτίζει το μηνιαίο πρόγραμμα και μου το στέλνει ηλεκτρονικά επειδή είμαι μακριά. Το τηρώ επακριβώς. Δουλεύω με παλμογράφο. Ο Βασίλης Κρομμύδας είναι από τους κορυφαίους προπονητές και ήταν επιλογή μου να ξεκινήσω με αυτόν».
Mάκη, που θα ήθελες να αφιερώσεις τον αγώνα σου την Κυριακή; «Φυσικά στον εξάχρονο γιο μου, Κωνσταντίνο».
Την Κυριακή, λοιπόν ο Μάκης Κορδάτος θα βρίσκεται στη γραμμή της εκκίνησης, στο μπλοκ που ξεκινά στις 9:09, μαζί με 24 ακόμη δρομείς που συμμετέχουν στο πανελλήνιο πρωτάθλημα ΑμεΑ. Εκείνος θα είναι ο μοναδικός με τεχνητό μέλος και ο πρώτος στην Ιστορία, ανεξαρτήτως εθνικότητας, που θα το επιχειρήσει με αγωνιστικό μέλος!

Της Ασπασίας Βελονάκη

http://www.amna.gr